Τά γεγονότα, πού ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, εἶναι μέν ἱστορικά γεγονότα, ἀλλά ἡ ἐνέργειά τους ὑπερβαίνει τίς περιορισμένες διαστάσεις τοῦ χρόνου. Ἡ ἀκτινοβολία καί ἡ σημασία αὐτῶν τῶν γεγονότων δέν περιορίζεται μόνο στά πλαίσια τῆς ἐποχῆς τῆς Καινῆς Διαθήκης, δέν φθάνει μόνο στή δική μας ἐποχή, ἀλλά ἐπεκτείνεται στήν αἰωνιότητα.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα. Αὐτή τήν φορά δέν μπαίνει ὅπως προηγουμένως ἄγνωστος καί ἀφανής. Ὄχι, τώρα Αὐτός, πού δέν εἶχε ποτέ πρίν ἐπιζητήσει τήν δύναμη καί τήν δόξα, προετοιμάζεται γιά τόν θρίαμβο. Ἡ ὑποδοχή Του ὑπῆρξε θυελλώδης. “Ἐσείσθη πᾶσα ἡ πόλις“ μᾶς πληροφορεῖ ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος. Ἐμεῖς θυμόμαστε αὐτό τό γεγονός μέ τήν ἴδια χαρά. Ἑνωνόμαστε μ᾿ ἐκεῖνο τόν ὄχλο καί χαιρετίζουμε τόν ἐρχόμενο Κύριό μας ἐπαναλαμβάνοτας τά ἴδια λόγια: ” Ὡσσανά“.Ἔτσι ἀναγνωρίζουμε ὅτι:
1. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι βασιλιᾶς, ὅπως τόν προανήγγειλαν οἱ Προφῆτες. Βασιλιᾶς εἰρήνης. Βασιλιᾶς δικαιοσύνης. Βασιλιᾶς ἀγάπης. Βασιλιᾶς σωτηρίας. Βασιλιᾶς πραότητος. Φαίνεται ἐξωτερικά πτωχός. Ἀλλά στήν πραγματικότητα εἶναι πλούσιος. Δείχνει ἀνίσχυρος, ἀλλά εἶναι παντοδύναμος. Ἡ ἁπλότητα Του συντρίβει τήν ματαιοδοξία καί τόν ἐγωϊσμό. Ἡ ἑκουσία θυσία Του φανερώνει τό θεϊκό μεγαλεῖο Του. Ἡ ἄκρα ταπείνωση Του τόν ἐξυψώνει πάνω ἀπό κάθε ἐγκόσμια καί ὑπερκόσμια ἀρχή καί ἐξουσία. Ἡ ἥρεμη ματιά Του διαλύει τό θράσος τῆς ἁμαρτίας. Ὁ λόγος Του μέ θεία αὐθεντία καί ἐξουσία σκορπίζει παρηγορία, δίδει ἐλπίδα, γεννᾶ τήν πίστι, ἐμπνέει τήν ὑπακοή.
2. Τήν ἡμέρα αὐτή τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου Του στά Ἱεροσόλυμα, ἕξι μέρες πρίν ἀπό τήν θυσία Του ἀποκαλύπτει τό ἐπίγειο Βασίλειο Του. Εἶναι ἡ Ἐκκλησία Του. Ἀνοίγει τό βασίλειό Του καί μᾶς προσκαλεῖ ὅλους νά γίνουμε πολίτες αὐτοῦ τοῦ βασιλείου, ὑπήκοοι αὐτοῦ τοῦ ταπεινοῦ βασιλιᾶ, ἑνός βασιλιᾶ χωρίς ἐγκόσμια ἐξουσία καί δύναμη, ἀλλά μέ τήν παντοδύναμη ἀγάπη Του.
Ζοῦμε σ᾿ ἕνα κόσμο καί βρισκόμαστε κάτω ἀπό ἄρχοντες καί ἐξουσίες γιά τούς ὁποίους ὁ Χριστός εἶπε: “Ξέρετε ὅτι οἱ ἡγέτες τῶν ἐθνῶν ἀσκοῦν ἀπόλυτη ἐξουσία πάνω τους καί οἱ ἄρχοντες τά καταδυναστεύουν. Σέ σᾶς ὅμως δέν πρέπει νά συμβαίνει αὐτό, ἀλλά ὅποιος θέλει νά γίνει μεγάλος ἀνάμεσά σας πρέπει νά γίνει ὑπηρέτης σας· κι ὅποιος ἀπό σᾶς θέλει νά εἶναι πρῶτος πρέπει νά γίνει δοῦλος σας. Ὅπως κι ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου δέν ἦρθε γιά νά Τόν ὑπηρετήσουν, ἀλλά γιά νά ὑπηρετήσει καί νά προσφέρει τήν ζωή Του λύτρο γιά ὅλους“. (Ματθ. 20, 25-28).
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι κοινωνία προσώπων πού βιώνουν αὐτή τήν θυσιαστική ἀγάπη. Ὁ κάθε πιστός γίνεται διάκονος τῆς σωτηρίας καί τῆς προκοπῆς κατά Χριστόν τοῦ ἄλλου. Ὅλοι δέ ἀπό κοινοῦ ζοῦν τήν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος καί ὅλων ὁ νοῦς καί ἡ ψυχή εἶναι μία, ἀφοῦ ὅλοι ἀποτελοῦν μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί ὡς ἐκ τούτου εἶναι καί ἀλλήλων μέλη κατά τήν Παύλεια θεολογία.
3. Ἐπαναλαμβάνοντας σήμερα ἐμεῖς τό ” Ὡσσανά” διακηρύσσουμε στούς ἑαυτούς μας καί στόν κόσμο ὅτι: ἡ Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ ζεῖ. Ἡ Βασιλεία πού ἔλαμψε τόσο φωτεινά ἐκείνη τήν ἡμέρα στά Ἱεροσόλυμα δέν ἐξαφανίσθηκε ἀπό προσώπου γῆς. Ἀντίθετα θεμελιωμένη ἀπό τόν Ἴδιο τόν Θεό στήν διδασκαλία καί στή θυσία τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Του συνεχίζει τήν μαρτυρική της πορεία στόν κόσμο. Καί θά τήν συνεχίζει ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων ἀφοῦ “δέν θά τήν κατανικήσουν οἱ δυνάμεις τοῦ Ἅδη”. (Ματθ. 16, 18).
Αὐτή ἡ Ἐκκλησία, πού εἶναι ζωντανή ἀποτελεῖ τήν μοναδική ἐλπίδα γιά νά ζήσει ὁ κόσμος. Γιά νά νικήσουμε τήν ἁμαρτία. Γιά νά ὑπερβοῦμε τήν φθορά καί τόν θάνατο. Γιά νά ἐξαλείψουμε τόν πόνο, τά δάκρυα, τήν μοναξιά, τήν ἀσθένεια. Γιά νά γεμίσει ὁ κόσμος μέ τό φῶς τῆς ἀθανασίας.
Ἡ ἀνάστασις τοῦ Λαζάρου καί ἡ θριαμβευτική εἴσοδος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα ἀποτελοῦν τό μεγαλειῶδες προανάκρουσμα τῆς συντριβῆς τοῦ θανάτου καί τῆς νίκης τῆς ζωῆς. Ἐμπειρία αὐτῆς τῆς νίκης λαμβάνουμε μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἡ χαρά αὐτῆς τῆς νίκης θά τρέφει αἰώνια τίς ψυχές ὅσων θά συμμετάσχουν στήν “ἐπουράνια πανήγυρι τῶν πρωτοτόκων”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου