
Καθώς ο πατέρας της δεν μπορούσε να τη φτάσει, της έριξε ένα βέλος που την τραυμάτισε, αλλά δεν την εμπόδισε να συνεχίσει το ξέφρενο τρέξιμό της. Καταλαβαίνοντας ότι οι δυνάμεις της την εγκατέλειπαν, ανέπεμψε προσευχή προς τον επουράνιο Νυμφίο της, παρακαλώντας να την βοηθήσει. Αμέσως ο Κύριος έκανε να σχισθεί ένας βράχος, που δέχτηκε την αγία, όπως και άλλοτε έγινε στην αγία Θέκλα (24 Σεπτ.). Όταν έφθασε ο πατέρας της, μη μπορώντας να την τραβήξει από το βράχο, έκοψε τα στήθη της κόρης του, κατόπιν την αποκεφάλισε και έριξε το κεφάλι της στη θάλασσα, ανοίγοντάς της έτσι τις πύλες της ουράνιας αυλής, μεταξύ των συνετών παρθένων που συνοδεύουν τον Νυμφίο Χριστό.
Από το βράχο που στέγασε την αγία, αναβλύζει άγιασμα, που έχει τη ιδιότητα να καλύπτει, τα βότσαλα με μια λεπτή κοκκινωπή κρούστα, που οι κάτοικοι του νησιού ονομάζουν «άγιο αίμα» και συρρέουν κατά πλήθη στο προσκύνημα αυτό. Μαζεύουν τα βότσαλα αυτά, τα ξύνουν και φυλάνε τα ξύσματα σε βάζα χρησιμοποιώντας τα σε κάθε είδους αρρώστιες. Η αγία έχει εμφανισθεί εξάλλου πολλές φορές, φορώντας μοναχικό ένδυμα και δείχνοντας να αναδύεται από τη θάλασσα, σε αρρώστους που έρχονται να περάσουν τη νύχτα στο ναό που έχει κτιστεί στον τόπο του βάτου.
(«Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας», τ.11ος ,Ιούλιος. Εκδ. Ίνδικτος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου