Τα σχολειά μας! του Φώτη Κόντογλου

«Τα σχολειά, αν βγάλει κανείς λίγα στη μπάντα, τάλλα όλο δουλεύουνε για να βγάλουνε λεβαντίνους, κι’ όχι Έλληνες, μ’ όλα τα ψευτοελληνικά εξωτερικά πασαλείμματα. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς που διδάσκουνε τα παιδιά μας, κινήσανε από το χωριό, και πέσανε με τα μούτρα στα «μοντέρνα». Γινήκανε θεριακλήδες του μοντερνισμού. Ο νους κι’ ο λογισμός τους, μέρα-νύχτα, στριφογυρίζει στις μοντέρνες ανοησίες. Την Ελλάδα δεν θέλουνε μήδε να την ακούσουνε, την Ψωροκώσταινα! Δεν υπάρχει πιο αντιπαθητικό και πιο μικρόμυαλο πλάσμα από τον ξιπασμένο άνθρωπο, που αρνήθηκε το γάλα της μάνας του και ρεμπεύεται κι’ όλας γι’ αυτό το κατόρθωμα.
Λοιπόν από τέτοιους δασκάλους τι θα μάθουνε τα παιδιά μας, τα κακόμοιρα τα παιδιά μας; Θα μάθουνε πώς για να γίνει κανένας σπουδαίος και για να φαίνεται πως είναι έξυπνος, πρέπει να μην έχει τίποτα το Ελληνικό απάνω του. Ακόμη και το μόρτικο ύφος, που είναι σήμερα της μοντέρνας μόδας, πρέπει να είναι ξενικό, τεντιμποϊκό.
Είτε βιβλίο, είτε τραγούδι, είτε παιδικό θέαρτο, είτε χορός, είτε προσευχή, ολ΄ αν πρέπει να μην είναι Ελληνικά, για να είναι καλά για τους μαθητές των σχολειών μας… Λοιπόν θαρρώ πως άνθρωπος που έχει έστω και μια στάλα ελληνικό αίμα μέσα στις φλέβες του ,ή και μονάχα λίγη φυσική ευαισθησία, θαρρώ, λοιπόν, πως δεν μπορεί ν’ αντέξει τέτοια παράσταση, τόση αηδία, τόση βλακεία, τόση ασυναρτησία,  ,ακαλαισθησία, προχειρότητα, χοντράδα, κακομοιριά κάθε λογής θα δει και θ’ ακούσει, που θα πάρει τα βουνά.