Ο Υιός του Θεού γίνεται υιός του ανθρώπου, του Αγ. Γρηγορίου του Θεολόγου

Με τον ερχομό του Κυρίου στον κόσμο το σκοτάδι πάλι διαλύεται και το φως πάλι παίρνει τη θέση του. Ολόκληρη η χώρα της Αιγύπτου τιμωρείται με πυκνό, ψηλαφητό σκοτάδι. Πάλιν ο Ισραήλ, ο λαός του Θεού, φωτίζεται με νέα φωτεινή στήλη. Ο λαός που κάθεται στης άγνοιας το σκοτάδι, ας δει τώρα το άπλετο φως της επίγνωσης του θελήματος του Θεού. «Τα αρχαία πέρασαν. Τώρα στον κόσμο έγιναν όλα καινούργια». Το γράμμα υποχωρεί. Το πνεύμα υπερέχει, υπερτερεί. Οι σκιές εξαφανίζονται και στη θέση τους έρχεται η αλήθεια. Ο Μελχισεδέκ (σύμβολο και προτύπωση της παντοτεινής βασιλείας και ιερωσύνης του Χριστού), καλεί σε μεγάλο πανηγύρι. Ο αμήτωρ γίνεται απάτωρ. Ο Ιησούς δηλαδή σαν Θεός δεν έχει μητέρα. Ύστερα όμως, έρχεται στον κόσμο και σαν άνθρωπος δεν έχει πατέρα. Γεννιέται από την αγνή και άσπιλη Παρθένο «εκ Πνεύματος Αγίου». Καταργούνται οι νόμοι της φύσης. Πρέπει να γεμίσει ο άνω κόσμος, ο Παράδεισος. Ο Χριστός διατάζει. να μη αντισταθούμε. Να δεχθούμε την αγάπη Του… Ο άσαρκος παίρνει την ανθρώπινη σάρκα. Ο λόγος του Θεού περιβάλλεται το υλικό σώμα. Ο αόρατος γίνεται ορατός. Ο άπιαστος ψαύεται, ψηλαφίζεται. Ο άχρονος καταδέχεται να έχει αρχή. Ο Υιός του Θεού γίνεται υιός του ανθρώπου, για τη σωτηρία μας «ο Ιησούς Χριστός χθες και σήμερα ο αυτός και θα είναι ο ίδιος και στους αιώνες».

Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/2A98F5DE.el.aspx