ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ, Για την ασθένεια πριν από το θάνατο

Στον γανωματή Α.Π. στο Πρίζρεν, για την ασθένεια πριν από το θάνατο

«Μη φοβάσαι το θάνατο μα την αρρώστια πριν α­πό το θάνατο». Έτσι διακηρύττεις. Έτσι λένε και πολλοί άλλοι. Οι άριστοι όμως των Χριστιανών δεν έ­λεγαν αυτό, αλλά παραδίνονταν στο θέλημα του Θε­ού, επειδή γνώριζαν ότι η ασθένεια δίνεται για την κάθαρση της ψυχής. Όποιος αγαπά την καθαρότητα μπορεί να μισήσει το νερό; Ο Δημιουργός μας, επιτρέπει τους σωματικούς πόνους πριν από το θάνατο, σαν άλλα παγωμένα ή καυτά ρεύματα νερού τα οποία καθαρίζουν τις ψυχές μας. Αν έτσι έχουν τα πράγμα­τα, τότε γιατί να επιθυμούμε έναν αιφνίδιο και ανώδυ­νο θάνατο;

Ακόμα και ο δίκαιος Αβραάμ, υπέφερε πριν πεθά­νει: και εκλείπων απέθανεν Αβραάμ εν γήρα καλώ (Γεν. 25, 8). Και ο πράος Ιακώβ, πλάγιαζε άρρωστος στο στρώμα πριν αποχωριστεί αυτό τον κόσμο. Το ί­διο και ο μεταμελημένος βασιλιάς Δαυίδ. Όταν, λοι­πόν, πέθαναν εν ασθενεία εκείνοι που με το Θεό συνομιλούσαν, τότε τι απομένει για τους μεγάλους αμαρ­τωλούς;

Σκέψου, ότι κάθε μέρα του Θεού πεθαίνουν χιλιά­δες και χιλιάδες γέροι και γριές, γυναίκες και ανίσχυ­ρα παιδιά. Με μικρές εξαιρέσεις, όλοι αυτοί είναι α­σθενείς και μέσα στην αρρώστια αποχωρίζονται από τούτη τη ζωή. Γιατί λοιπόν εσύ να φοβάσαι από τη μικρή εκείνη ταλαιπωρία πριν το θάνατο, την οποία δε φοβήθηκαν αδύναμοι γέροντες και αβοήθητα παι­διά;

Ένας από τους αγίους άνδρες παρακαλούσε συνε­χώς το Θεό να του στείλει ασθένεια πριν από το θάνα­το, να μην τον βρει ο θάνατος δίχως προειδοποίηση και να μην πεθάνει δίχως συγχώρηση. Για να μην α­φήσει τούτο τον κόσμο πριν εξαλείψει από μέσα του με την πικρία του πόνου, κάθε ανάμνηση των ευτελών απολαύσεων. Γιατί είναι γραμμένο στη Γραφή: ον α­γαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον πα­ραδέχεται (Εβρ. 12, 6), που σημαίνει: αυτόν που ο Θε­ός δεν μαστιγώνει, δύσκολα τον δέχεται.

Γι' αυτό, μη ζηλεύεις αυτούς που φεύγουν δίχως πόνους και βάσανα από τούτη τη ζωή. Θυμήσου τα πάθη του Σωτήρος πριν τον θάνατο, θυμήσου τα βά­σανα και την ταλαιπωρία των Αποστόλων, των Προ­φητών και των Μαρτύρων. Θυμήσου ακόμα, τους τό­σους ελάχιστους και άσημους ανθρώπους που καθημε­ρινά πεθαίνουν κατά χιλιάδες στα νοσοκομεία, θυμήσου τους και διώξε κάθε φόβο για την επιθανάτια α­σθένεια. Περίμενε την με υπομονή και όταν έρθει, δέξου την σαν δοσμένη από τον Θεό.