Πρωτοπρεσβυτέρου π.Ιγνατίου Παπασπηλιοπούλου, Το συναξάρι του Παπαγιάννη (1882-1934), Ιστορική βιογραφία, συναξάρι (χ.χ.) σσ. 136

 Ιστορική βιογραφία γεμάτη θρησκευτικά βιώματα και ουσιαστικά θεολογικά σχόλια, που παροτρύνουν και ωφελούν τον αναγνώστη. Εξιστορείται ο βίος του Παπαγιάννη Παπασπηλιόπουλου, κατά τις μαρτυρίες πνευματικών τέκνων του, ο οποίος άφησε αγαθή μνήμη Ιερέα, παρότι εκοιμήθη στα 52 χρόνια του. Ευσεβής από μικρός, αγάπησε την Εκκλησία και επιθυμών διακαώς να γίνει Μοναχός, κατέληξε στον έγγαμο κλήρο, υπηρετώντας στην Ελλάδα και την Αμερική. Η δεκαετής (1924-1934) γόνιμη δράση του ως Ιερέα, μας γνωρίζει έναν άξιο κληρικό, που με τη βοήθεια του Υψίστου, πραγματοποιεί πλείστα αγαθά στους ενορίτες του και σε όποιον ζητά την πνευματική του αρωγή.  (Θείο κήρυγμα, θεραπείες ασθενών, απαλλαγή από πονηρών πνευμάτων κ.ά.). Κατά δε την περίοδο της ασθενείας του επέδειξε υποδειγματική καρτερία και γνήσια πίστη στο Θεό, μέχρι το τέλος της ζωής του (5.6.1934).
Ο Συγγραφέας του Συναξαρίου, ο Πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Ιγνάτιος, υφαίνει με τον καλύτερο τρόπο, τη βιοτή του εξιστορουμένου, ενώ δεν παραλείπει να υπογραμμίσει τα κακώς κείμενα στον εκκλησιαστικό χώρο και να εξηγήσει όσα γεγονότα συνέβησαν και ταλαιπώρησαν τη ζωή του αειμνήστου πατέρα του.
Γενικώς, πρόκειται για βιβλίο μαρτυρία, υπό τύπον Συναξαρίου, στο οποίο ο αναγνώστης θα συναντήσει ενδιαφέροντα πράγματα, που συνοδεύονται με σχόλια και απόψεις για την Ορθόδοξη Πίστη, την Εκκλησία, τον Μοναχισμό και τον Εφημεριακό Κλήρο αλλά και την καθημερινότητα εκείνης της εποχής (τέλη 19^ου –πρώτο μισό 20ού αι.). Επίσης, το βιβλίο διαθέτει ωραίο εξώφυλλο και οπισθόφυλλο, αρκετές βινιέτες χαραγμένες από τον ίδιο το συγγραφέα και αρκετό φωτογραφικό και αρχειακό υλικό και διαβάζεται εύκολα, χωρίς να στερείται λογοτεχνικής δροσιάς και «οσμής ευωδίας πνευματικής».

Παύλος Αποστ. Φήμης
Λογοτέχνης –Κριτικός –Επίτ. Σύμβουλος Δ.Ε.

Αν επιθυμείτε να αποκτήσετε αυτό το βιβλίο, στείλτε μήνυμα στη διεύθυνση:  fkallinikos@gmail.com