Ο Άγιος Ιγκόρ με την εικόνα της Θεομήτορος

Ο μάρτυρας Ιγκόρ του Κιέβου κρατώντας την Παναγία Ιγκορέβσκαγια

Ο μάρτυρας Ιγκόρ διετέλεσε Μέγας Πρίγκιπας του Κιέβου τον 12 αιώνα για μικρό χρονικό διάστημα ενώ λυσσομανούσαν διαμάχες για την ηγεμονία της πολης. Οι ευγενείς του Κιέβου αφού παρέβηκαν τον όρκο πίστης τους προς τον Πρίγκιπα, τον συνέλαβαν, τον φυλάκισαν σε μια ξύλινη καμπίνα χωρίς παράθυρα και ανέδειξαν στο θρόνο κάποιο δικό τους υποψήφιο. Αργότερα τον οδήγησαν στην εξορία, στο ορθόδοξο μοναστήρι Θεοντόρωβ.Μακριά από τις πολιτικές διαμάχες, ο Άγιος Ιγκόρ ασπάστηκε τον μοναχικό βίο και πέρασε τη ζωή του με προσευχή. Ωστόσο οι νέοι ηγεμόνες του Κιέβου, θέλοντας να εξαλείψουν παντελώς οποιαδήποτε πιθανότητα διαδοχής στο θρόνο, δεν μπορούσαν να επιτρέψουν στον πρίγκιπα μοναχό να ζήσει και έτσι κατάφεραν να ξεσηκώσουν τους όχλους εναντίων του. Την ώρα της Θείας Λειτουργίας και ενώ ο Αγιος Ιγκορ προσευχόταν, ο όχλος τον έσυρε δια της βίας έξω από την εκκλησία και τον δολοφόνησε κρεμμάζοντάς τον στην πλατεία.Προτού όμως τον σύρουν έξω από το μοναστήρι, ο Αγιος Ιγκόρ προσευχόταν μπροστά σε μια εικόνα της Θεομήτορος. Επομένως όταν ο Άγιος αναγνωρίστηκε ως μάρτυρας του πάθους και μεσίτης προς τον Κύριο, την ίδια αναγνώριση έτυχε και το εικόνισμα μπροστά στο οποίο προσευχόταν. Το εικόνισμα ονομάστηκε Ιγκορέβσκαγια από το όνομα του πρίγκιπα μοναχού και τιμάται στις 18 Ιουνίου, ημέρα της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου στον Καθεδρικό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Τσέρνικοβ. Το αρχικό εικόνισμα μεταφέρθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννου στη Λάβρα Περτσέσκ στο Κίεβο και παρέμεινε εκεί μέχρι και τον εικοστό αιώνα. Από τότε κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε παρόλο που πιστά αντίγραφα είχαν αναπαραχθεί και διατηρούνται μέχρι σήμερα. Επομένως παρόλο που το εικόνισμα, το οποίο πιθανόν να προερχόταν από την Ελλάδα έχει χαθεί,  η εικόνα ακόμα τιμάται μαζί με τα πιστά της αντίγραφα.