ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΒΙΩΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

…Η αρχή ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος κάτω από τον Θεό, απέκτησε μεγάλη σημασία πρόσφατα. Αυτή η αρχή ξεχωρίζει την Χριστιανική κοσμοθεωρία μας από τις σύγχρονες αντι-Χριστιανικές δικτατορικές φιλοσοφίες. Η πράξη της Χριστιανικής πίστης είναι μια ελεύθερη πράξη. Η πίστη δεν επιβάλλεται σαν κάτι που δεν μπορείς να το αρνηθείς. Είναι «πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων» (Εβρ. 11, 1). Δεν μπορεί να υπάρξει πίστη χωρίς ελευθερία, μπορείς να πιστεύεις αληθινά μόνον όταν μπορείς να αμφιβάλλεις. Αυτό πάντα ενυπήρχε στην Χριστιανική Θεολογία, αλλά μόλις πρόσφατα έγινε μέρος της Χριστιανικής συνείδησης του ανθρώπου.

Αυτό έχει μια βαθειά επίδραση στην όλη μας προσέγγιση στην Χριστιανική Παιδεία. Σημαίνει ότι μπορούμε να εκθέσουμε ένα πρόσωπο σ’ αυτό που πιστεύουμε, στην πραγματικότητα της πίστης στη ζωή μας. Δεν μπορούμε όμως να το κάνουμε να πιστέψει και κατά προέκταση δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιον να πιστέψει σωστά. Η παιδαγωγική εργασία θα πρέπει να βασίζεται στην προϋπόθεση ότι ένα παιδί μπορεί να φθάσει στην πίστη μόνο μέσα από μια δική του, αυθεντική, ελεύθερη πράξη. Ταυτόχρονα η Χριστιανική αυτή παιδεία έχει ως στόχο της την μόρφωση ενός προσώπου. Είτε ασχολείται μ’ ένα βρέφος, μ’ ένα νήπιο, μ’ έναν έφηβο ή μ’ έναν ενήλικο, θα πρέπει να ασχολείται μ’ έναν προσωπικό τρόπο: να μιλά την γλώσσα του, να καταλαβαίνει και να μοιράζεται τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά του, να τον αγαπά όπως είναι!...

Από το ομότιτλο βιβλίο της Σοφίας Κουλόμζιν, Το Ορθόδοξο βίωμα και τα παιδιά μας, εκδ. Ακρίτας