Επειδή ο Τελώνης δεν είχε έργα αγαθά, ούτε να τα απαριθμήσει μπορούσε στην προσευχή του όπως ο Φαρισαίος· αλλά κτυπούσε το στήθος και μαστίγωνε την καρδία του και με πολλή συντριβή και κατάνυξη έλεγε: «Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ». Γι’ αυτό και εξιλεώνεται από τον ελεήμονα Κύριο. Διότι όλα τα αμαρτήματα τα αφανίζει η ταπεινοφροσύνη, η δε υπερηφάνεια αφανίζει όλες τις αρετές, επειδή είναι μεγαλύτερη και βαρύτερη από κάθε αμαρτία. Είναι καλύτερα, όταν αμαρτάνομε, να επιστρέφομε και να ταπεινωνόμαστε, παρά να κατορθώνουμε κάτι και μετά να υψηλοφρονούμε. Ο Τελώνης απαλλάχθηκε από τα αμάρτήματα, επειδή …δέχθηκε την κατηγορία του Φαρισαίου με πραότητα και υπομονή, ενώ ο Φαρισαίος από τη δόξα έπεσε στο βάραθρο της ατιμίας, επειδή δικαίωσε τον εαυτόν του και κατηγόρησε τον Τελώνη και τους άλλους ανθρώπους…

Είναι αναγκαίο και απαραίτητο χρεός να προσφέρομε στον Θεό των όλων τη δουλική ταπείνωση, την υπομονή, την υποταγή, την υπακοή, την ευγνωμοσύνη, την ευχαριστία, και να μεγαλύνομε και να προσκυνούμε το πανάγιο θέλημα του, και να μην αισθανόμαστε σαν δαγκώματα τους ελέγχους και τις ύβρεις των άλλων, ούτε να καταβαλλώμεθα στους πειρασμούς, ούτε να δυσανασχετούμε, όταν μας κατηγορούν, διότι και από αυτά ωφελούμαστε…
Και επειδή είναι μεγάλο αγαθό η μετάνοια και η εξομολόγηση και η συντριβή και τα δάκρυα και οι από το βάθος της καρδίας μας στεναγμοί και η κατάνυξη, γι’ αυτό παρακαλώ να εξομολογείστε στον Θεόν συνεχώς και να του φανερώνετε τα αμαρτήματα σας…Ας δείξουμε τα αμαρτήματα μας στον Κύριο που δεν ντροπιάζει, αλλά θεραπεύει· διότι και αν εμείς σιωπήσομε, εκείνος τα γνωρίζει όλα.
(ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ, Ι. Κελλίον Αγίου Νικολάου, Άγιον Όρος σ. 455 κ.εξ. αποσπάσματα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου