Μια Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών που αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να την είχαμε εφεύρει, του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου, θεολόγου

Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος είναι ίσως το σημαντικότερο επίτευγμα μιας Μητρόπολης της Ελλαδικής Εκκλησίας από της συστάσεώς της. Επίτευγμα θεολογικού χαρακτήρα, όπερ και το πιο σημαντικό. Στην ανατολή του 21ου αιώνα η Μητρόπολις Δημητριάδος μπήκε δυναμικά στον θεολογικό διάλογο, κάνοντάς τον πράξη καθημερινή. Δεν αρκέστηκε σε πλείστες όσες διαπιστώσεις πολλών θεολόγων για τις προκλήσεις των καιρών και το άνοιγμα της Ορθοδοξίας στον κόσμο, αλλά φόρεσε το διάλογο κατάσαρκα και απάντησε καταφατικά στην πρόκληση.
Μέσα από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών αρχίσαμε πιο συστηματικά να αντιλαμβανόμαστε τις Διορθόδοξες σχέσεις. Πολλοί θεολόγοι των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών βρήκαν αρχοντική φιλοξενία στο βήμα της Ακαδημίας, αρθρώνοντας λόγο κρίσιμο και βαθειά θεολογικό. Αρχιερείς, ιερείς και καθηγητές αλλοεθνείς μα ομόδοξοι, που μας μετέφεραν την εμπειρία τους, τους προβληματισμούς τους για την πορεία της Ορθοδοξίας, κατέθεσαν την μεστή θεολογική τους σκέψη.
Και από τους Ορθοδόξους στους ετεροδόξους χριστιανούς. Εδώ έχουμε πραγματική κοσμογονία! Η Ακαδημία πρέπει να φιλοξένησε τόσους ετεροδόξους θεολόγους όσους ούτε η επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος κατά την πρόσφατη ιστορία της σε επίπεδο εθιμοτυπικό.
Η εμπειρία αυτή ήταν επίσης πολύ δυνατή. Ακούσαμε στην Ελλάδα τον θεολογικό λόγο που αρθρώνουν οι χριστιανοί της Δύσεως, αφουγκραστήκαμε τις αγωνίες τους, συμμεριστήκαμε τα αδιέξοδά τους, που συχνά είναι πια και δικά μας.
Μέσα απ' αυτό το διεθνές βήμα η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών ανέδειξε την Θεολογία ως Επιστήμη! Ανέδειξε την δυναμική της Θεολογίας, τις προοπτικές και τις προκλήσεις που καλείται πλέον να αντιμετωπίσει σ' ένα κόσμο που μεταβάλλεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Άνοιξε παράθυρο και στον πολιτισμό, με το πολύ σημαντικό αφιέρωμα “Θρησκεία και Λογοτεχνία” και όχι μόνο. Ένας διάλογος με τον πολιτισμό του σήμερα, που είναι το ζητούμενο και το καίριο.
Έδωσε βήμα και σε εκπροσώπους της ελληνικής διανόησης που εκ πρώτης όψεως δεν σχετίζονται με την Θεολογία, αλλά οι εισηγήσεις τους στην Ακαδημία βρίθουν σπερματικού λόγου.
Με τα Εκπαιδευτικά Σεμινάρια έδωσε μια ασυνήθιστη ώθηση για ένα σύγχρονο και σφριγηλό μάθημα των Θρησκευτικών.
Με τις εξαιρετικές εκδόσεις της μας προικίζει με μια σπουδαία θεολογική περιουσία. Τα κείμενα είναι εξαιρετικά, ακόμα κι αν κάποιος διαφωνεί σε επί μέρους τοποθετήσεις. Ο θεολογικός λόγος είναι ισχυρός, και συχνά “ως ρομφαία δίστομος”.
Κι αυτή η δεκάχρονη ουσιαστική προσφορά της Ακαδημίας είναι τόσο αναγνωρισμένη πλέον διεθνώς, ώστε η Ακαδημία είναι παρούσα σε άλλες χώρες είτε συνδιοργανώνοντας θεολογικές συναντήσεις είτε διά του διευθυντή της, του ακαταπόνητου Παντελή Καλαϊτζίδη, ο οποίος καλείται σε διορθόδοξες και διαχριστιανικές θεολογικές συνάξεις σε διάφορες χώρες.
Θέλω να πιστεύω πως ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, ο οποίος ίδρυσε και στηρίζει την Ακαδημία, θα συνεχίσει απτόητος, κλείνοντας τ' αυτιά του στους “ορθοδόξους ταλιμπάν”, οι οποίοι θέλουν όλα να τα ελέγχουν, αξιώνουν το κλείσιμο της “αιρετικής Ακαδημίας” - αν είναι δυνατόν! - εισάγοντας πρωτοφανείς “λογικές” λογοκρισίας στην θεολογική επιστήμη.
Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών πρέπει να συνεχίσει και στην δεύτερη δεκαετία του νέου αιώνα το έργο της, όχι απλώς απρόσκοπτα, αλλά στηριζόμενη παντοιοτρόπως, προκειμένου να εκπληρώνει την αποστολή της, ήτοι να αφουγκράζεται και να ανταποκρίνεται στα μηνύματα των καιρών.
Η Ακαδημία μάς είναι αναγκαία! Κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να την είχαμε εφεύρει...